Itigil na
Ang mga guni-guning
Bumubuyo sa isipan
Pigilan ang damdaming
Walang patutunguhan
Kaunti lang ang oras,
Ang ngayon ay makapangyarihan
Ang bukas, ‘di siguradong masisilayan
Huwag nang isipin
Ang mga bagay na walang kabuluhan
Sayang ang oras
Ipikit ang mga mata’t
Burahin sa iyong isipan
Ang buhay mo’y iyo
At hindi kanino man
Itigil na’ng
Pag gising sa araw-araw
Na iisa ang laman ng isipan
Kung ‘di mangyayari
Kailanman
Na puso niya’y ikaw ang laman
Isa lang ang nararapat na gawin –
Siya ay tuluyan nang kalimutan
